نقد و بررسی سریال چینی عاشقانه ی ببر و گل رز از مون شاین | The Romance of Tiger and Rose
نام ها: عاشقانه ببر و گل رز
شبکه Tencent Video
ژانر: ماجراجویی | تاریخی | عاشقانه | زندگی | درام | فانتزی | تخیلی
تاریخ پخش: May 18, 2020
قسمت ها: 24
روز های پخش: دوشنبه و سه شنبه
مدت زمان: 45 دقیقه
بازیگران:
Zhao Lu Si – Ryan Ding – Zhou Zi Xin
خلاصه داستان: چن شیائوکیان نویسنده ای است که برای خلق یک فیلمنامه بزرگ زن محور، تلاش بسیار زیادی کرده است. اما به دلیل انتقادات بازیگران در مورد فیلمنامه، او نتوانست آنرا تبدیل به فیلم کند. چن شیائوکیان قول میدهد که توانایی خود را اثبات کند، اما به طور اتفاقی وارد فیلمنامه خودش میشود و در آنجا به سومین شاهزاده خانم کشور دونگلیانگ تبدیل میشود و …
نقد و بررسی سریال چینی عاشقانه ی ببر و رز
داستان در مورد نویسنده ایه که به دل داستان خودش می ره و به جای نقشی فرعی زندگی می کنه.
روند داستان.
چیان چیان دنیایی خیالی بر خلاف دنیای واقعی ساخته. یک دنیای فمینیست گرا. جایی که زنان قدرت کشور رو در دست دارن و سیاست های کشور رو تعیین می کنن
مردان در این کشورها ضعیف و زبون هستن و به عنوان جنسیتی که حق اظهار نظر، آموزش یا پیشرفت رو نداره زندگی می کنن.
از اون سمت، کشور مقابل رو داریم که به کل مردسالاره. داستان از اینجا شروع می شه که قراره شاهزاده ی کشور مرد سالار برای بهبود رابطه به کشور زن سالار بیاد و با دختر بزرگ ملکه ازدواج کنه اما دختر سوم ملکه به اسم چیان چیان که به شدت بی بند و بار و لاقیده از داماد خوشش میاد و اونو وسط خیابان قر می زنه.
دقیقا همینجاست که چیان چیان به داستان وارد می شه و روند زندگی شخصیت هایی که خودش خلق کرده رو تغیر میده تا در انتها جون شاهزاده رو نجات بده.
نکته های مثبت.
داستان فضایی فانتزی و بانمک داره. دنیای زن سالار به خوبی طراحی شده. مرد هایی که در میخانه ها به زنان سرویس می دن یا مردهایی که حق تحصیل و پیشرفت ندارن. دقیقا دنیایی برعکس دنیای ما. این تفاوت در تصویر خیلی برام جالب بود. برخلاف همیشه که زور بازو و قدرت مردها رو می دیدیم اینبار همه چی برعکس بود. زن ها شمشیر و شلاق داشتند و مرده ها عملا برده بودند. حتی همین مورد باعث شده بود مرد خواننده نتونه با شاهزاده ازدواج کنه.
جالب تر اینکه در پایان داستان نویسنده به خوبی نتیجه گیری کرد در هر دو دنیا به دلیل نبود توازن، قوانین ناقص بودند و بهترین روش اینه که انسانها به دور از جنسیت و تنها بر اساس کارکرد و استعدادهاشون برگزیده بشن.
مورد بعدی طنز سریال بود. از اون سریالها بود که با وجود غیر واقعی بودن گاهی خنده به لبم می آورد.
از سکانس های طنزش قسمتی که رئیس دزدها رو می گرفت و آزادش می کرد
نکته ی مثبت بعدی هم به نظرم قسمت های کم سریال بود خیلی خوب و گلچین شده داستان رو به سرانجام رسوندن.
بازیگرها
تمام بازیگرهای اصلی و فرعی برام نا اشنا بودن. بازی هر دو شخصیت مرد رو دوست داشتم یکم با بازی شخصیت زن داستان و لوس بازی هاش زاویه داشتم که چاره ای نبود و باید کنار میومدم.
نکات منفی
یکم از نظر منطق و روند سریال مشکل داشت. گاهی واقعا درک نمی کردم چی به چیه. حالا این مورد نشات گرفته از ترجمه ی اشتباه بود یا نقص فیلمنامه الله و اعلم.
یه بار دیگه بازی زن داستان رو می گم. به نظر خواهر بزرگتر، چن چن خیلی بهتر بازی کرده بود و حتی از نظر صورت هم زیباتر ازنقش اصلی بود. مدام تو سریال درگیری داشتم که چرا کارگردان خواهر بزرگه رو به جای کوچیکه انتخاب نکرده بود.
سریال روند ساده ای داره. عاشقانه ی ساده ای با حسادت ها و قهر و آشتی های ساده و ممکنه برای همه جذاب نباشه.
پایان بندی سریع داستان. در عرض ده دقیقه چیان چیان به زمان حال اومد و رفت تو بغل پسره و تمام. انتظار بهتری داشتم.
در کل به سریال نمره ی متوسط هشت و سه رو می دم. برای عوض شدن روحیه بد نیست مخصوصا که کم قسمته و زیاد درگیرتون نمی کنه.
اما هنوز هم به نظرم عاشقانه ی بی رحم، خاکستر عشق، پرنسس وی یانگ از بقیه قشنگ تر و پر مفهوم تر بودن
